Yaratıcı Bir Söyleşi - Koray Gündoğdu

Koray Gündoğdu sanata nasıl bulaştı, biraz anlatır mısın? Çocukluğundan beri sanat dünyasının içinde miydin, yoksa bir anda kendini içinde mi buldun?

Koray Gündoğdu, sanata bulaşalı 3 yıl kadar oluyor. Aslında olay çok spontane gelişti, Pinterest'te gördüğüm beton saksıları deneyip yaptım, dedim "madem yaptım yanına da ufak kaktüs çizimleri ekleyeyim". Bu şekilde ilk suluboya denemeler girişimi  yapmış oldum. Bundan 1 yıl sonra kadar da seramik ile tanıştım. Seramikle tanışmam seramiğin doğasını çok sevmem ile başladı.

Kullandığın tekniklerden seramik ve suluboya aslında dışardan bakınca farklı görünüyor. Sen nasıl ikisini harmanladın ya da geçiş mi oldu?

Suluboya ve çizim konusunda herhangi bir özel ya da akademik eğitimim olmadı. Tamamen kendim yaparak, sürekli çizerek, bazen çöpe atarak, deneme yanılma ile bu noktaya kadar getirebildim. Aslında hem geçiş hem harman oldu. Çizimlerim ilerledikçe bunu seramik ile de birleştirebilirim diye düşündüm. Bununla ilgili birkaç deneme yaptım lakin bu konuda daha çok başındayım.

Ruh haline göre kullandığın teknik değişiyor mu? Mesela kendini nasıl hissediyorsan suluboyayı kullanıyorsun?

Ruh halime göre teknik değil çizimin kalitesi ve teması değişiyor. Çok değişken bir yapım olduğu için bunu çizimlerimde herkes görebilir. Kimi zaman çok neşeli renkli şeyler çizerken birden daha karanlık basit renksiz bir moda geçebiliyorum.

Bize biraz AtolyeOn3'ten bahseder misin? Kendine en uygun çalışma ortamını nasıl keşfettin ve nasıl yarattın?

AtolyeOn3 aslında var olan atölyemde yaptığım yeni bir oluşum. Hala da gelişim ve değişim aşamasında. Aslında çalışma ortamım sabit değildir her ay mutlaka az çok değişiklik yapar yeni şeyler ekler, çıkarırım. Fikirler sürekli değiştiği için ben de ortam da sabit kalamıyor. Zaten böyle mutlu ve üretken olduğumu anladım.

Yeni fikir üretme sürecinden bahseder misin? Her gün bir şeyler çiziyor musun mutlaka? 

Her gün mutlaka ekstra bir şey çıkmazsa çiziyorum. Çizmek istiyorum aslında. Elimi soğutmamak açısından bunu önemli buluyorum. Bir işin ortaya çıkması bende belli bir harman sürecinden sonra kendi iç dünyamı da katarak oluşuyor. Bazen bir anda, bazen birkaç gün. Eskiz yapmıyorum mesela, o an aklıma bir şey geldiyse ortamım da uygunsa bunu hemen kağıda ya da çamura döküyorum. Ankara'da sevdiğim birkaç mekan var. Bu yerlerde de haftalık ziyaret rutinlerim var, oralarda da çizmeyi çok seviyorum. 

Ocak'19 Sanat Kutusu'ndan harika çalışmalarından biri çıktı. Bize bu eserinin öyküsünü anlatır mısın? 

Eserin öyküsü çok detaylı değil aslında. Çılgınca betonlaşan şehirleri, sürekli yapılan ruhsuz beton parçalarını ve bununla birlikte insanları futursuzca tüketime sevkeden sistemi düşünerek çalıştım. Eser aslında 2 taraflı, 180 derece çevirerek iki şekilde de kullanılabiliyor.

Sanata yeni bulaşmış ya da sanatın zaten içinden olan ve şu an seni okuyan takipçilerimize vermek istediğin bir tavsiye ya da söylemek istediğin herhangi bir şey var mı?

İşin çok başındayım ben, tavsiye verecek düzeyde miyim bilmiyorum ama bence en güzel öğrenme yöntemlerinden biri bol bol deneme yanılma çalışması, aslında en önemlisi ve hepsinin başı yaptığın, işi gerçekten sevmek. Buna inanıyorum.